’N ur vont d’ar feunteun davit dour ( En allant à la fontaine chercher de l’eau )
mardi 12 mai 2009
par PierreAndre29

’N ur vont d’ar feunteun davit dour
( En allant à la fontaine chercher de l’eau )

GIF - 5.3 ko

1
Ne oan ’met pemzek vloaz ha pa oan dimezet
Ha pa oan dimezet
D’ar c’hozh bonomig kozh ha me ne garen ket (bis)

2
Bonomig ne fell ket de’añ na yefer davit dour
Eñ pren’ ur podig pri ha teue d’am sikour

3
Bonomig fell ket de’añ na yefer d’ar foarioù
Ha me chome ’ba ’n gêr, setu ni chome ’n daou

4
Bonomig fell ket de’añ na yefer d’ar festoù
Ha me chome ba’n gêr, setu ni chome ’n daou

5
Marv ar Bonomig, marv hag interet
Lakaet eo ba’n douar da zibi, gant preñved

6
A-benn disul penn-zun emañ servij eizhteiz
Me bedo ’r sonerien da seniñ war e vez

7
Sonit ’ta, sonerien, sonit ha sonit kañv
Marv eo bonomig na n’eus ket keuz ’bet de’añ

8
Gant argant bonomig, me ’m bo un den yaouank
A yelo d’ar foarioù, d’ar festoù pa ’m bo c’hoant

9
A yelo d’ar foarioù, d’ar festoù pa ’m bo c’hoant
Kalon daou zen yaouank zo joaius ha brilhant

10
Kalon daou zen yaouank zo joaius ha brilhant
Kalon ar bonom kozh zo karget a dourmant

Le sujet

Je n’avais que quinze ans quand je fus mariée
Au méchant vieux bonhomme que je n’aimais pas

Bonhomig ne veut pas qu’on aille chercher de l’eau
Il prenait un petit pot d’argile et venait m’aider

Bonhomig ne veut pas qu’on aille aux foires
Et moi je restais à la maison, alors nous restions tous les deux

Bonhomig ne veut pas qu’on aille aux fêtes
Et moi je restais à la maison, alors nous restions tous les deux

Mort le Bonhomig, mort et enterré
Mis dans la terre pour être mangé par les vers

Dimanche prochain c’est le service de huitaine
J’inviterai les musiciens à jouer sur sa tombe

Jouez donc, musiciens, jouez et jouez le deuil
Le bonhomig est mort et on n’en a aucun regret

Avec l’argent du Bonhomig, j’aurai un homme jeune
Qui ira aux foires, aux fêtes quand j’aurai envie

Qui ira aux foires, aux fêtes quand j’aurai envie
Le coeur de deux jeunes gens est joyeux et brillant

Le coeur de deux jeunes gens est joyeux et brillant
Le coeur du vieux bonhomme est chargé de tourments

Chanté par Vincent Bourc’his, de Tregunc (Finistère)

Source

Chants populaires bretons du Pays de Cornouailles, recueil de H. Guillerm, paru en 1905